Gevarenzone

gevarezone

 

Titel: Gevarenzone

Auteur: Jennefer Mellink

Uitgeverij: Clavis

Bladzijdes: 204

Bindwijze: Hardcover

 

Pip wil uit huis. Ze heeft voortdurend ruzie met haar moeder, die haar elke dag weer de huid vol scheldt omdat ze gestopt is met haar opleiding. Op een mooie dag in september lijkt alles op zijn pootjes terecht te komen: Pip vindt een leuke baan én een eigen huisje. Maar dat huis is niet zo geweldig als het lijkt. Nadat Pip en haar vrienden een ouijabord hebben gebruikt, gebeuren er allemaal vreemde dingen: spullen verdwijnen of gaan kapot en er gaat zelfs iemand dood, zoals het ouijabord al had voorspeld. Pips nieuwe leven verandert in een regelrechte hel. Wie heeft het op haar voorzien? Is het iemand van haar vrienden die haar in de maling neemt? Zijn het kwade geesten? Of zijn het spoken uit haar verleden?

 

Toen ik deze achterkant las liep het kippenvel over mijn hele lichaam heen. Eigenlijk hou ik helemaal niet van boeken waar wordt gewerkt met een ouijabord! Maar de nieuwsgierigheid at mij haast op dus gaf ik het toch een kans.

Pip vind ik een meisje dat zich eigenlijk erg terughoud en onzeker is. Dit zie je vooral terug in haar houding naar haar ouders. Ze is erg zelfstandig en moet dat eigenlijk ook wel zijn om haar eigen leven op te bouwen.

Het boek is uitgegeven bij Clavis en ik hou normaal echt van hun boekcovers maar bij deze ben ik helaas niet zo blij. Ik vind het erg jammer dat de hoofdpersonage zo duidelijk op de voorkant staat want ik vind de pip op de voorkant niet de pip van het boek (in mijn verbeelding). Ook snap ik de achtergrond niet want het heeft niks te maken met het boek. Het lijkt nu of pip woont in een alleenstaand huis in de middle of nowhere woont en dat is niet zo.

Ik vond het begin van het verhaal een beetje langdradig. Dit kwam misschien omdat ik heel de tijd dacht ‘wanneer word het nou spannend’. Hierdoor kwam ik wat moeilijk in het verhaal. Het tweede gedeelte van het verhaal vond ik echt leuk het was spannend met een verrassend einde. Wel vind ik dat het boek met de cover en de achterkant beschrijving enger overkomen dan het verhaal werkelijk is. Ik had het echt enger verwacht omdat die indruk ik kreeg toen ik de achterkant las.

Jennifers schrijfstijl is erg fijn. Je leest het makkelijk en je zou het zo achterelkaar kunnen lezen. Geen moeilijke woorden en ook gewoon te lezen voor het slapen gaan.

 

Delen

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *